Blog
De waanzin van de verloochening
23 november 2017
Om redenen die me niet bekend zijn is mijn reactie op het artikel van Ralph Kupka[1] op het psychosenet niet geplaatst (ik lees op 2 januari 2018 dat het is geplaatst). Kennelijk roept mijn bijdrage weerstand op bij de moderator die ik alleen kan begrijpen vanuit zijn of haar kindertijd die erg pijnlijk moet zijn geweest en de pijn moet worden afgeweerd die mijn woorden kunnen oproepen. Kritiek is echter belangrijk als we werken om de waarheid te vinden, maar ik kan ook goed begrijpen dat men ni…
As long as people like doctors, therapists, and members of the media –people invested with great responsibility for others- continue to deny or minimize barbarism toward children, we must reveal how and to what extent they do so. Both must be condemned. Alice Miller
Het (on)vermogen verontwaardigd te zijn over de moord op de ziel
Bijna dagelijks verschijnen er in de media berichten over afschuwelijke daden of gebeurtenissen, zoals de moord op twee meisjes van 14 jaar door twee minderj…
Vertrouwen, dienstbaarheid en autonome keuzes
30 juni 2017
Lieve Klara,
Ik wil je vertellen van een gebeurtenis toen je vijf maanden oud was. Het is een van de herinneringen die jouw lichaam als informatie bewaard heeft. De intense gevoelens die bij deze gebeurtenis horen kunnen als volwassene opleven zonder dat duidelijk is waar ze vandaan komen en ik denk dat het je behulpzaam kan zijn die samenhang gemakkelijker te herkennen -als je die behoefte voelt- wanneer ik je over deze gebeurtenis vertel of je houvast kan geven je ware Zelf te leven.
Je was …
Dependency as adults?
1 mei 2017
Dependency as adults? Sunday May 18, 2008
Dear Alice Miller
I’m sure you’ve received this kind of question several times before on this reader’s mail service, but I would really appreciate it if you would tolerate one more. So here we go..
When we were children we all needed someone who would stand by us and be “ours” in a sense so we could develop our own true identity and personality because this person would be our “fixed point” during the process. And there would be a great degree of depe…
Een geschenk van liefde
31 maart 2017
Meer en meer groeide bij mij de wens en het verlangen in het proces te leren houden van het miskende kind dat ik was mezelf een andere naam te schenken. Een naam die verbonden is met liefde en niet samenhangt met misbruik[1]. Liefde[2] die ik nooit van mijn ouders gekregen heb en ook niet meer van hen nodig heb aangezien ik als volwassen vrouw die liefde nu zelf aan het kind dat ik eens was kan geven.
Uit overweging van liefde voor het meisje dat nog steeds in mij leeft en voor de vrouw die ik …
De trots van het misbruikte kind
23 maart 2017
Een van deze dagen keek ik terug op een gebeurtenis uit mijn tienerjaren die zich afspeelde in de destructieve gezinssfeer waarin ik leefde. Het is een gebeurtenis die vertelt hoe ik mijn waardigheid probeerde te behouden onder de directe afwijzing die ik ervaarde. Ik voel de behoefte over deze en andere ervaringen te schrijven, omdat mijn kinderen en anderen kunnen lezen en begrijpen waar ik vandaan kom. Waarom ik depressief was. Waarom ik niet kon VOELEN. Waarom ik me niet emotioneel kon verbi…
Een droom over mijn innerlijk kind dat op liefde wachtte
25 januari 2017
De meeste mensen zijn niet geïnteresseerd in wat hun dromen hen te vertellen hebben. Zij willen de samenhang niet zien tussen de inhoud van hun dromen en het kind dat ze eens waren. Ze hebben geen behoefte op zoek te gaan naar hun authentieke gevoelens en het kind te kennen dat ze waren. Ze willen de taal van het kind dat in hen leeft niet verstaan en de pijn niet met hem[1] mee voelen. Uit vrees dat de pijnlijke waarheid van mishandeling en verwaarlozing aan het licht zal komen verloochenen de …
Een van de meest verwarrende dingen voor kinderen is wanneer volwassenen in hun bijzijn lachen om de initiatieven die het kind neemt. Dat komt heel vaak voor bij kinderen dat volwassenen lachen om iets wat het kind doet of zegt. Als vader of moeder, oom, tante, buurvrouw of leraar denken we misschien dat we op die manier interesse in het kind tonen en het aanmoedigen wanneer we om zijn activiteiten lachen en het prijzen. Maar het kind voelt zich dan niet serieus genomen en kan zichzelf niet z…
'If the mother’s face is unresponsive, then a mirror is a thing to be looked at but not to be looked into'[1].
Sinds ik een hond heb en dagelijks wandelingen met haar maak valt het me op dat de meeste moeders[2] als ze wandelen hun kind met het gezicht van zich afgewend in de wandelwagen vooruit duwen. Het kind kan dan het gezicht van zijn[3] moeder niet zien en ziet dan ook zichzel…
Een beeld van mijn kindertijd
26 december 2016
Deze tekening maakte ik op een avond aan tafel toen ik vijf jaar oud was. Het is een tekening uit een serie van zeven en de enige tekeningen die ik van mezelf heb. Met het beeld vertel ik in welke wereld ik als kind heb geleefd. Wat de atmosfeer was om mij heen. Hoe ongevoelig, koud en agressief mijn ouders waren voor mij en er geen beschutting was.
Het tafereel laat twee elfjes zien en een bloem. Het elfje op de bloem is het denkbeeldige vriendinnetje van het andere elfje dat ik zelf w…