Het volgende filmpje komt van een educatieve Franse campagne uit 2013 tegen geweld. Want in Frankrijk is het slaan van kinderen (nog) niet verboden.
http://www.fondation-enfance.org/actus/campagnes-violences-educatives-2013.html
In ons land is het slaan van kinderen vanaf 25 april 2007 bij Wet verboden en dat is een bemoedigend begin geweld tegen kinderen te voorkomen. Evenwel is hierdoor het kwellen van kinderen niet minder geworden (rapport kinderombudsman 2014). Want daarvoor moet veel meer gebeuren. Het is dezelfde wet die voor verwarring zorgt voor wat kindermisbruik werkelijk is. Zo mag het kind wel op de vingers worden getikt en het mag ook stevig vastgehouden worden onder het mom van gevaarlijke situaties.
"Almost all small children are smacked during the first three years of life when they begin to walk and to touch objects which may not be touched. This happens at exactly the time when the human brain builds up its structure and should thus learn kindness, truthfulness, and love but never, never cruelty and lies." Alice Miller, http://www.alice-miller.com/flyers_en.php?page=6
Destijds zag en hoorde ik in een televisie programma het hoofd van het AMK (Advies en Meldpunt Kindermishandeling) Nederland zeggen dat er ‘andere methoden zijn dan slaan om een kind te disciplineren’ en dat geeft meteen de kern van het probleem aan. Dat er verwarring bestaat over wat kindermishandeling eigenlijk is en dat de dynamiek ervan niet goed wordt begrepen. Want zolang we denken en in wetten geregeld hebben dat een kind discipline, grenzen of structuur nodig heeft om zich goed te kunnen ontwikkelen geven we geen blijk ook maar iets verstaan te hebben over de gevoelens en behoeften van kinderen en dat is onder alle omstandigheden respect voor zijn wil en waardigheid.
Met discipline geven we ouders alleen maar meer macht over hun kind en het geeft geen toegang tot hun eigen geschiedenis waar de verwarring ontstaan is over wat liefde werkelijk is. Het laat ouders blind en onwetend over de bewezen schade van deze behandelingen aan het brein die tegenwoordig in graden van ernst op computer beelden te zien zijn. Want er zit geen ondergrens aan misbruik! Ook opvoeding, sturing, structuur zijn folteringen waartegen niemand protesteert en is gebaseerd op misbruik maken van macht, een soort machtsspel dat alleen de volwassene kan winnen en dat bij het kind gevoelens oproept van schaamte, angst, onzekerheid en hulpeloosheid die het zal verdringen en onderdrukken.
Ouders hebben geen advies nodig over hoe ze hun kind kunnen laten gehoorzamen of op het rechte pad te houden, maar wel hoe ze het kind empathie kunnen geven. Want de basisbehoeften die een kind heeft worden met discipline niet verstaan. Bijvoorbeeld hoe het zijn boosheid veilig kan uiten als reactie op frustratie, onbegrip en agressie. Discipline geeft ouders geen toegang tot de eigen geschiedenis waarin zij zelf ook bloot stonden aan vele vormen van geweld en verwaarlozing vaak goed gecamoufleerd met allerlei foefjes of trucjes, zoals het inhouden van een dubbeltje van het zakgeld bij elk gevloekt woord.
Veel jeugdwerkers, kinderartsen en psychiaters geven ouders nog steeds wrede adviezen, zoals het kind een ‘time out’ te geven en hem af te zonderen in een andere kamer als het zich ongelukkig of gefrustreerd voelt, alleen, om het tot ‘bezinning’ of ‘rust’ te brengen. Maar niemand stuurt zijn vriend naar een andere kamer of de gang in afzondering als hij zich ongelukkig voelt. Of dwingt hem tegen zijn wil iets te doen. Hoe kan het kind zijn gevoelens leren begrijpen als hij niet weet waarom hij zich voelt zoals hij zich voelt? Dat hij vloekt om zijn frustratie en woede te communiceren over het gedrag van zijn ouders die zijn ware gevoelens en behoeften niet serieus nemen of negeren, hem niet waarnemen op de manier zoals hij nodig heeft.
De methode van Thomas Gordon ‘Luisteren naar kinderen’ is er al bijna 45 jaar en waarom is deze empathische methode waar het ‘nee’ van het kind gerespecteerd wordt niet op scholen, jeugdinstellingen en in de wet gemeengoed? Het kind heeft voor zijn ontwikkeling respect nodig en bescherming van degenen die hem op de wereld brachten of zich voor hem verantwoordelijk voelen. Van hem houden en hem eerlijk helpen om zich in de wereld te oriënteren op de manier zoals hij dat wil.
Tags:
