Toen ik onlangs op het internet de uitkomsten las van de begroting voor 2017 dat het kabinet 120 miljoen euro wil uitgeven aan sport, cultuur en armoede onder kinderen om extremisme en geweld te bestrijden en dat de politieke partij van Groen Links voor projecten op deze terreinen daar nog eens 330 miljoen euro bij wil doen vroeg ik mij af wat dit voor een zin heeft.
Wetenschap is immers eenduidig dat misdrijven die kinderen worden aangedaan uit naam van discipline en opvoeding hun weerslag hebben op de hele mensheid. Het menselijk brein heeft empathie nodig tijdens de periode dat het brein zich vormt om de aangeboren empathie voor het hele verdere leven te behouden. De politiek lijkt zich van de feiten niet bewust te zijn of negeert de duidelijke conclusies uit wetenschappelijke studies die ondubbelzinnig het verband aantonen dat mishandeling en verwaarlozing in de kindertijd latere gewelddadigheid en psychische en lichamelijke aandoeningen tot gevolg hebben. De waarheid mag denk ik niet aan het licht komen en dringende maatregelen blijven uit.
Het kabinet en Groen Links menen dat slechte woonomstandigheden, onvoldoende culturele vorming, of armoede onder kinderen een mens tot geweld dwingen, maar dat is niet waar. Alleen wie zelf als kind slachtoffer is geweest van gewelddadig gedrag en dat moet onderdrukken en verdringen is een gevaar voor zichzelf en zijn omgeving. Als men in Den Haag meent dat met meer trapveldjes, meer jeugd en buurtwerk, actief burgerschap op scholen, verbetering van de veiligheid en strengere maatregelen voor dit en voor dat extremisme en geweld in onze samenleving kan bestrijden dan lijkt men niets begrepen te hebben van de oorsprong van geweld. Want die ligt in de kindertijd en als men dat niet begrijpt kan men ook geen maatregelen nemen die nodig zijn om die toestand van opgekropte pijn, woede en haat van het voormalige kind in de (jong) volwassene op te lossen of te voorkomen. Juist het onderdrukt en verdrongen houden van deze krachtige emoties heeft gevaarlijke gevolgen en brengt een aaneenschakeling van nieuwe wreedheden op gang die tegen het eigen zelf gericht worden in de vorm van psychische en lichamelijke ziektes of naar anderen verplaatst en daar uitgeleefd.
Het zijn dwaze, geldverslindende initiatieven, omdat die allemaal voorbijgaan aan preventie van geweld. Koning Willem-Alexander sprak in de Troonrede dat het kabinet de voedingsbodem voor radicalisering in Nederland wil wegnemen en verwees naar het Actieprogramma Integrale Aanpak Jihadisme waarin preventieve maatregelen genoemd worden die ik niet heb gevonden. Want preventie is gelegen in de eerste levensjaren van een kind als het brein zich structureert en discipline en opvoeding levenslange gevolgen heeft. Met het investeren van miljoenen euro’s voor dergelijke plannen geven politieke leiders blijk van onwetendheid over de verbanden tussen kindermishandeling en verwaarlozing en geweld in de maatschappij en gaan zij niet in op de feiten die zij in verband moeten brengen met hun eigen ervaringen als kind. Nu uit wetenschap blijkt dat emotionele verwonding van het kind een groot gevaar betekent voor onze samenleving en voor de hele wereld mogen we kinderen niet meer blootstellen aan misbruik dat discipline en opvoeding heet.
Politici moeten de oorzaken begrijpen van extremisme en geweld want dat is de sleutel naar vreedzaam gedrag. Radicalisering, extremisme en vreemdelingenhaat is niets anders dan een van de ontelbare vormen van persoonlijke verwarring die geworteld is in de eerste levensjaren van een mens. Van verdrongen gevoelens en herinneringen die een uitlaatklep zoeken en verplaatst worden naar zondebokken. Alice Miller schrijft in haar boek Het drama van het begaafde kind dat het bij extremisme, vreemdelingenhaat en ideologieën steeds weer om dezelfde waanzin gaat en niets te maken heeft met rationele overwegingen. Want de haat en destructie die men verspreidt komt telkens uit dezelfde bron. Die van de in de kindertijd ondergane kwellingen van de individuele persoon. Van vernederingen, verwaarlozing van gevoelens en behoeften, van uitbuiting en slaag die men zich niet meer herinnert of niet wil toegeven en door de maatschappij grotendeels geloochend worden enkel om de ouders te sparen.
Ik acht het absoluut noodzakelijk dat er programma’s komen om achter de nu nog gesloten deuren van het gezin binnen te komen om de wreedheid die zich hier afspeelt in de gevoelige periode waarin het brein van een mens zich structureert om te vormen tot empatisch handelen van de ouders. Ik deel de woorden van Alice Miller in De gemeden sleutel dat zulke programma’s een wezenlijke bijdrage leveren tot het ontwaken van mensen uit hun gevaarlijke noodlottige slaap van onderdrukking van de oorspronkelijke emoties uit hun kindertijd. Dan kan het aangeboren vermogen tot VOELEN –empathie- bij kinderen behouden blijven. De empathische werkers die bij de gezinnen komen werken nauw samen met nieuw op te richten gezondheidscentra waar men de gevolgen van kindermishandeling en verwaarlozing op het lichaam en psyche niet verloochend en ouders die met een ziek kind bij hen komen vragen durven stellen over de omgang met hun kind en hen kan vertellen waarom het kind ziek is en hen helpen begrip en empathie te ontwikkelen. Het verwerken van oud zeer uit de kindertijd van de ouders staat centraal om de geblokkeerde empathie te bevrijden.
Alleen confrontatie met de kindertijd, schrijft Miller verder in De gemeden sleutel, brengt vrede. De politiek moet een beslissing nemen en discipline en opvoeding beschouwen als wreedheid en deze niet meer zien als voor het bestwil van het kind. Want tegen de verbreiding van een ziekte, schrijft zij in Banished Knowledge, heeft men correcte, goed gedocumenteerde informatie over de ziekteverwekker nodig en het is de politiek die hier helderheid over kan brengen aan de grote massa als zij de feiten niet meer verloochent dat empathie de sleutel is voor vreedzaam gedrag. Alleen met empathie kunnen we ons wapenen tegen terreur.
Ik heb een afschrift van deze brief verzonden aan:
De heer Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links
Tweede Kamerfractie van Groen Links
Eerste Kamerfractie van Groen Links
Delegatie in het Europees Parlement mevrouw Judith Sargentini
Tags:
