In een radio voorlichtingscommercial van Sire.nl hoorde ik een meisje van een jaar of negen zeggen:
“Pap, ik ga boven op internet. En dan heb je kans dat ik porno te zien krijg. Wel zo handig als je voor die tijd even een gesprekje met me hebt. Dat ik porno niet ga verwarren met liefde of zo. Dus, klop straks effe aan, kom niet te geforceerd binnen, hou ’t luchtig, dan zie ik je zo.”
Een stem geeft commentaar op deze woorden “Ze zeggen het waarschijnlijk niet allemaal, maar kinderen zien porno op internet. Praat daarom met je kind over seks, voordat internet het doet.”
Deze voorlichtingsboodschap lijkt misschien verstandig en gericht op het beschermen van het kind tegen de schadelijke effecten van pornogeweld op het internet maar is dat beslist niet. Want in deze woorden klinkt emotioneel misbruik van het kind omdat het gebruikt wordt voor de behoeftebevrediging van de volwassene aan macht en controle. Wij, de volwassenen, weten immers wat goed is voor het kind? Om het bericht te maken is een kind benaderd door een volwassene dat ‘gevraagd’ wordt de tekst voor te lezen die eveneens door de volwassene bedacht is. Het kind doet wat het gevraagd wordt, al dan niet tegen beloning, omdat het niet beter weet en heel gemakkelijk gebruikt kan worden door de volwassene. Manipulatie en bedrog heeft het met de paplepel binnen gekregen en zo leest een kind aan elk kind in Nederland het zinnetje voor dat het een gesprekje nodig heeft van zijn ouders omdat het anders porno verwarren kan met liefde of zo.
De schuld wordt hiermee bij het kind gelegd. Het kind dat te manipuleren is; dat niet van nature zou weten wat echte liefde is; dat vertrouwen niet waardig is en onderscheid moet aanleren tussen porno en liefde. Maar in de commercial weerspiegelt zich enkel de innerlijke verwarring van de makers zelf over wat echte liefde is. Verwarring die zij verdrongen hebben en vergeten zijn hoe zij zelf eens het object waren van misbruik van macht van hun eigen ouders en dat vanzelfsprekend zijn gaan vinden. Professionals en anderen die vast zijn blijven zitten in de traditionele, destructieve, misbruikende manier van denken. En nu vanuit de (machts)positie die men heeft het kind wil beleren zoals zij zelf eens beleerd werden en alleen maar hun eigen verwarring projecteren in zoveel mogelijk slachtoffers.
Een kind evenwel, wiens integriteit niet door opvoeding, regels, structuur of discipline beschadigd is en vanaf het begin van zijn leven beschermd en gerespecteerd werd voor zijn gevoelens en behoeften en gevoelig mocht zijn; een kind dat vanaf het begin van zijn leven liefde, begrip en respect heeft mogen ervaren; dat door zijn ouders niet met angst, onderwerping, plicht en schuld gemanipuleerd werd het gedrag te vertonen dat zij wensten en wiens “nee” gerespecteerd werd zal nauwelijks de behoefte voelen zich met gewelddadige beelden op de televisie of het internet te identificeren of er interesse voor te hebben.
Gesprekken met kinderen hebben namelijk alleen zin als ze berusten op eerlijke informatie die emotioneel voor het kind klopt en dat is de informatie uit het Sire bericht niet. Het is niet waar dat kinderen porno of ander geweld kunnen verwarren met ware liefde als ze de ervaring van waarachtige liefde verinnerlijkt hebben. Maar als het kind ervaringen heeft van opvoeding, structuur of discipline is het gevoelsleven van het kind verwond en dragen bovenstaande woorden alleen maar bij aan de verwarring over wat liefde werkelijk is, omdat het in zijn geschiedenis gevoelens ervaren heeft van angst, schaamte, onzekerheid en hulpeloosheid bij mensen die hij behoorde te vertrouwen. De normale reactie op onrecht is woede maar het kind zal dat onderdrukken uit angst voor zijn ouders. In gewelddadige beelden op de televisie of op het internet kan het kind zichzelf herkennen als het nergens anders in zijn gevoelens verstaan wordt. Wreedheid leert het kind niet via de televisie of het internet, maar in het gezin waar het opgroeit. Waar het nimmer zijn gevoelens van boosheid, woede en pijn vrij kon uiten en verstaan werd. De behoefte van het kind aan wraak kan bevredigd worden door gewelddadige televisie of internet beelden waar het kind zich mee kan identificeren.
Als ouders het kind empathisch zouden aanspreken over zijn gevoelens, de emotionele verwondingen uit de geschiedenis van het kind, komt dat neer op ervaringen van ware liefde, omdat die de waarheid dragen en zijn gevoelens serieus genomen worden. Daarmee geven wij onze kinderen de beste bescherming. Niet alleen beschermt het serieus nemen van de gevoelens van het kind tegen de gevaren op televisie en het internet maar het biedt ook lichamelijke en geestelijke bescherming en gezondheid omdat het de stress die het kind innerlijk ervaart met opvoeding, discipline of structuur reguleert. Zo kunnen wij tijd, geld en energie sparen voor maatregelen die toch niet helpen. Wat echt helpt is ouders leren de taal van het kind te verstaan en respect te hebben voor zijn gevoelens en behoeften.
Tags:
