Meer en meer groeide bij mij de wens en het verlangen in het proces te leren houden van het miskende kind dat ik was mezelf een andere naam te schenken. Een naam die verbonden is met liefde en niet samenhangt met misbruik[1]. Liefde[2] die ik nooit van mijn ouders gekregen heb en ook niet meer van hen nodig heb aangezien ik als volwassen vrouw die liefde nu zelf aan het kind dat ik eens was kan geven.
Uit overweging van liefde voor het meisje dat nog steeds in mij leeft en voor de vrouw die ik nu ben heb ik daarvoor langs officiële weg de namen die ik het grootste deel van mijn leven gedragen heb, Liliane Huquette Renske, gewijzigd in Oliane. Ik voel me blij en dankbaar dat men begrip had voor mijn verzoek een nieuwe voornaam te dragen voor de jaren die voor me liggen. Want nu kan ik gehoor geven aan mijn behoefte de liefde voor dat vriendelijke, opgewekte, slimme en gevoelige meisje dat ik was ‘rond’ te maken.
Het wijzigen van mijn voornaam is het logische gevolg van het afbouwen van mijn verdringing en het doorleven van mijn pijnlijke waarheid. De waarheid dat mijn ouders, zonder een spoor van schuldgevoelens, hun eigen liefdeloze jeugd aan mij doorgaven en misbruik maakten van hun macht. Zo’n 40 jaar innerlijk werk was nodig om de realiteit van mijn kindertijd volledig te zien en te voelen en mijn ware Zelf te bevrijden uit de kerker van mijn jeugd. Het heeft me ongelooflijk veel energie gekost eerst om mijn authentieke emoties en gevoelens als kind te moeten verloochenen en te onderdrukken en voor defensieve aanpassing, zelfbescherming en overleving. Later was veel tijd en energie nodig voor heling van de verwondingen uit mijn kinderjaren en te leren het kind dat ik was lief te hebben. Energie die ik had kunnen aanwenden om mijzelf te ontplooien, mijn wereld te exploreren en van mijn leven te kunnen genieten.
Misschien vraagt de lezer zich af hoe ik op de naam Oliane gekomen ben? Dan wil ik graag met hen delen dat ik op deze naam gekomen ben dankzij de vindingrijkheid van mijn tweejarige kleinzoon A. die van de woorden ‘oma Liliane’ de naam ‘Oliane’ maakte. Dat was niet, zoals mijn advocaat formuleerde in het concept verzoekschrift aan de rechtbank, dat hij het uitspreken van ‘oma Liliane’ te moeilijk vond. A. heeft geen signalen gegeven dat hij problemen had met de uitspraak. Ik heb haar verzocht dit te verwijderen aangezien A. op eigen creatieve wijze een oplossing vond voor de uitdaging waar hij voor stond. Woorden als ‘dat is te moeilijk’ of ‘dat kan hij nog niet’ geven geen blijk van vertrouwen in de vindingrijkheid van een kind zijn eigen oplossingen te vinden voor problemen of moeilijkheden die hij of zij op zijn of haar weg tegenkomt. Op elke leeftijd komen we immers problemen tegen die om een oplossing vragen? Ik voel me blij en dankbaar voor deze bijzondere naam want daarmee kan ik mijn innerlijk kind dit geschenk van liefde geven.
Nu mijn wens vervuld is Oliane te heten wil ik proberen ook mijn achternaam te wijzigen. Of dat van officiële zijde wordt goed bevonden of niet voortaan zal ik de achternaam Roos dragen. Op deze naam ben ik gekomen toen ik op het internet een lijst vond met oud-Hollandse namen en op de achternaam Roos stuitte. De namen Oliane en Roos vormen samen betekenis, eenheid en harmonie en ik voel me er vredig bij.
Ik kan mijn geschiedenis niet veranderen door mezelf een nieuwe naam te geven en geen enkel detail wil ik verloochenen. Mijn tragisch lot moet ik proberen te dragen. Deze prachtige naam helpt me meer vrede en harmonie in mezelf te ervaren. Mijn ouders hebben de waarheid nooit willen zien van de situatie en zij moeten zich schamen voor hun totale afwezigheid aan eerlijkheid en moed. Die moed hadden zij niet om eerlijk met zichzelf te worden en de stem van het kind te laten horen. Wat ik van hen te verduren had helemaal alleen als klein meisje, zonder enige bescherming, daarover hebben zij geen spoor van berouw getoond.
De naam die ik nu draag -Oliane- is verbonden met eerlijke liefde want ik heb het kind dat ik was laten leven.
[1] Onder misbruik versta ik hetzelfde als Alice Miller (Vrij van Leugens, p.218): Onder misbruik versta ik dat je een ander mens voor alles gebruikt wat je maar wilt, zo als je hem op dat moment kunt gebruiken. Zonder te vragen of de ander het ermee eens is, zonder respect voor zijn wil, zijn behoeftes en zijn interesses eis je allerlei dingen van hem.
[2] Wat ik onder liefde versta vertelt Susan Forward (auteur van Toxic Parents) in haar definitie: Loving behavior doesn’t grind you down, keep you off balance, or create feelings of self-hatred. Love doesn’t hurt, it feels good. Loving behavior nourishes your emotional well-being. When someone is being loving to you, you feel accepted, cared for, valued, and respected. Genuine love creates feelings of warmth, pleasure, safety, stability, and inner peace.
Tags:
